Hoe overleef ik een gebroken enkel?
Goed, die titel is uiteraard sarcastisch bedoeld want er zijn ergere dingen in de wereld. Maar tips en trucs zijn altijd handig en dat is mijn idee hiermee.
[Read more…]fysiotherapie
Enkeltoestanden 8; “Nee dat doe ik niet”
Tijd weer voor een update. Bij het ziekenhuis kwam er eigenlijk niks bijzonders uit. De foto zag er goed uit en de chirurg was tevreden. Mijn voet was nog wel stijf. Ja duh. Chirurgen houden zich natuurlijk bezig met het bot verhaal en dat zit allemaal wel weer kunstig aan elkaar. No problemo. Nu de rest nog.
[Read more…]Enkeltoestanden 7
Een tijdje al geen update, want ik heb niet zo veel te melden ook.
In het begin ging het goed en fijn en nu zit er een hobbel in de weg zeg maar, en ik begreep dat die er nog wel een tijdje zal zitten ook.
Enkeltoestanden 6
Drie hoeraatjes voor de stevige wandelschoenen, drie hoeraatjes voor steeds een beetje meer kunnen.
Onlangs was ik enorm op dreef, vond ik zelf. Fietsen in de box, autorijden, lopen zonder krukken, eindelijk weer eens een uur in bad liggen. Vervolgens natuurlijk een zeer been.
Ik was helemaal in de halleluja en hoe fijn is het dan als iemand (de fysiotherapeut) even op de rem trapt en zegt; ‘denk je wel om…’ Even weer met beide pootjes op de grond. Want het ís gewoon een complex gebeuren, dat zeiden zowel chirurg als fysiotherapeute. Niet te hard van stapel lopen dus.
Update Gijs
Onlangs was Gijs dus bij de dierenarts, maar daar konden we niks vinden.
Sindsdien is Gijs begonnen met tabletjes van Sensipharm en is hij bij de fysiotherapie geweest.
De fysiotherapie vindt hij één groot feest. Hij sleurt me mee naar binnen, gaat wild kwispelend op snuffeltocht en hobbelt vervolgens enthousiast de behandelbank op.
Ik vond het erg bijzonder om te zien, want toen de dierenarts hem wilde onderzoeken, spande hij alles aan. En fysiotherapeute Sylvia kan hem aanraken en hij liet het gewoon gebeuren. Kwispelend. En, net zoals hij bij trimster Sytske doet, uiteraard werd ook Sylvia uitgebreid gezoend.
Dierenarts!
Een tijdje terug begon Gijs ineens weer langzamer te lopen. Als je een rondje met hem deed, begon hij vrolijk als altijd, maar zodra je dan weer naar huis ging, zakte zijn tempo en sjokte hij maar wat naast je. Poepen ging minder goed; hij hield zijn rug rechter dan normaal. In huis was hij minder ontspannen en als je hem na een wandeltje wilde aaien, gilde hij als je zijn onderrug aanraakte. Na een tijdje kon je hem dan wel weer gewoon aaien, dus het is zo vaag als wat.
Afijn, Metacam gestart en maandag de fysiotherapeut gebeld.
En me bedacht en toch maar de dierenarts gebeld. Eerst eens foto’s maken, want vorig jaar heeft hij praktisch dezelfde klachten gehad. Verhaal voorgelegd aan de assistente en Gijs werd ingepland voor consult met eventuele narcose en foto.