How long will I love you?
How long will I love you?
As long as stars are above you
And longer if I can
Mooi liedje, ook wel de vraag met onze Gijs.
Gijs & Mara
Algehele update!
Tja, ik ben nogal van de vlagen hè, dus is het zo al weer een hele tijd geleden dat ik hier wat schreef.
[Read more…]Survivallen met Mara
Jaren geleden deden Mara en ik, samen met Mariska en Kay, mee aan een dog survival. Een evenement met allemaal ‘echte honden mensen’ met hun sportieve border collies, tollers en ander groot volk. Mara was er de kleinste en we werden een beetje meewarig bekeken. Want zo’n klein hondje, die kan dat toch helemaal niet? Dat is toch zielig? Ze vonden het vooral heel zielig.
[Read more…]Update oog
Vandaag stond er weer een bezoekje aan de dierenarts gepland. Dit jaar zijn we tot nu toe nog elke week bij de dierenarts geweest..
[Read more…]Voor Gijs
In november viel het ons op dat je wat vreemds op je oog had en dus gingen we naar de dierenarts en toen begon het gedruppel.
[Read more…]Gijs naar de dierenarts
Vandaag stond er weer een bezoekje aan de dierenarts op de planning. En eerlijk gezegd zag ik er wel een beetje tegenop. Dingen als ‘tumor’ en ‘oog verwijderen’ zaten in mijn hoofd en ik ging er al zowat van uit dat ze zou zeggen dat hij morgen onder het mes zou moeten.
[Read more…]Update oog
Vanmorgen stond er weer een bezoekje aan de dierenarts gepland. We kwamen de parkeerplaats op gereden en er stond een vrouw met een hond die vreselijk stond te kokhalzen en overgeven. Ik stapte uit en ze vertelde dat haar hond een injectie had gehad om te spugen (zoiets vermoedde ik al) omdat ze haar (van de hond, die loops was) maandverbandje opgegeten had. Lekker dan…
[Read more…]Lieve Gijs
Gijs heeft altijd wat en ook in 2022 gaan we daar blijkbaar vrolijk mee door.
In november waren we gestart met de Tobradex druppels. Twee weken lang, drie keer daags druppelen. Daarna controle en toen nog twee weken lang twee keer daags druppelen. Daarna telefonisch contact gehad en toen was het klaar.
Toch?
Maartje de mooiste!
Ja, ik ben natuurlijk erg bevooroordeeld maar hallo zie Mara eens knap zijn!
Het was zo’n dag waarop de zon precies goed stond. Normaal gesproken is Gijs het makkelijkste model maar die stond dit keer vreselijk in de weg en net niet goed in het licht.
Dus sleepte ik Mara haar mandje uit en zette haar in de zon naast de keuken (vandaar die zwarte achtergrond).
Librela en oogdruppels en dementie…
Een tijdje terug was het weer tijd voor ons jaarlijkse bezoekje aan de dierenarts. Ik was daar een tijdje terug ook al geweest met Mara om haar nagels te laten knippen, en ben toen helemaal de titer bepaling vergeten. Afijn, dat is deze keer dus wel gebeurd. Mara deed dat eigenlijk wonderbaarlijk goed. Ze was ook wel aardig rustig te houden toen we even moesten wachten, zij met de naald in haar pootje, tot er voldoende bloed was. Ze had niet voldoende antistoffen meer dus Mara kreeg een vaccinatie.
En daarna was Gijs aan de beurt.