Jaren geleden deden Mara en ik, samen met Mariska en Kay, mee aan een dog survival. Een evenement met allemaal ‘echte honden mensen’ met hun sportieve border collies, tollers en ander groot volk. Mara was er de kleinste en we werden een beetje meewarig bekeken. Want zo’n klein hondje, die kan dat toch helemaal niet? Dat is toch zielig? Ze vonden het vooral heel zielig.
[Read more…]Het was een tijd stil hier. In augustus ben ik begonnen in mijn nieuwe baan, in het ziekenhuis. Na jaren weer regelmaat in mijn leven, ik vind het best wel wennen. Van onregelmatig en nachtdiensten naar alleen nog overdag en ieder weekend vrij. Het is heerlijk! Hoewel de nachtdienst en het onregelmatige me ook wel vrijheid gaf. Inmiddels zijn we twee maanden verder op de nieuwe functie.
[Read more…]Het halve (hele?) land in rep en roer want er zou sneeuw komen!
Véél sneeuw! En heel erg veel wind.
Ik zag er als een berg tegen op.. En dat terwijl ik sneeuw altijd geweldig vond!
Ja ik had nog steeds vakantie, wat een zaligheid ondanks de lockdown. Buiten is niet gecanceld!! En het weer was goed!
[Read more…]Zo, denk dat we allemaal wel klaar waren met 2020! Aan de andere kant is covid natuurlijk niet ineens verdwenen en gelden er nog steeds maatregelen. Maar toch heeft zo’n heel nieuw en fris jaar ook wel weer wat!
Hier begon het best goed!
Sinds enige tijd hebben we dus een buggy voor Gijs, iets wat ons zelf erg goed bevalt. Gijs vindt het heerlijk om er in te zitten, hoewel die regelmatig zo enthousiast is dat hij helemaal over de rand gaat hangen waarbij hij zichzelf half smoort. Dus dan de kap maar dicht. Veel loopt hij overigens nog steeds zelf.
[Read more…]Onlangs zag ik bij een insta vriendinnetje de N70 wandeling voorbij komen. Ze was er erg enthousiast over en noemde het ‘de mooiste wandeling van Nederland’.
16 kilometer, in het Rijk van Nijmegen. Klimmen en dalen, dus wel pittig.
Dat wilde ik ook!
In 2013 zijn we begonnen met geocachen en hoewel we daar niet altijd bijster fanatiek mee waren (mijn ouders hebben bijvoorbeeld veel meer caches gevonden) gingen we eerder altijd met onze Garmin Oregon op stap.
[Read more…]Okee, toch een stukje weer over het enkel gedoe. Ik dacht dat ik er wel helemaal klaar mee was. Want op de sites van ziekenhuizen lees je dat het wel tot een jaar kan duren voor je enkel weer als normaal is.
Nou, ik weet niet wie dat bedacht heeft, maar dat gaat bij mij niet op. Ik ken een aantal andere meiden die ook hun enkel gebroken hebben, allemaal zo rond dezelfde tijd en die geven ook aan dat het niet zo is als voor heen.
(Edit: Dit had ik eerder al geschreven en ingepland voor publicatie en dat bleek dus op dezelfde dag online te komen als de dag van de enkelbreuk)
Het leuke van verhuizen is de andere omgeving. Misschien heb ik dat al eens eerder geschreven. We zijn helemaal niet ver verhuisd, hemelsbreed zo’n zes kilometer denk ik. En toch lopen we hier dus in een heel andere omgeving.
We hebben hier in de buurt een groot industrie terrein met een mooi pad erlangs, langs de snelweg en langs water. Dat is leuk lopen.