(Edit: Dit had ik eerder al geschreven en ingepland voor publicatie en dat bleek dus op dezelfde dag online te komen als de dag van de enkelbreuk)
Het leuke van verhuizen is de andere omgeving. Misschien heb ik dat al eens eerder geschreven. We zijn helemaal niet ver verhuisd, hemelsbreed zo’n zes kilometer denk ik. En toch lopen we hier dus in een heel andere omgeving.
We hebben hier in de buurt een groot industrie terrein met een mooi pad erlangs, langs de snelweg en langs water. Dat is leuk lopen.
Gijs was die dag enorm op dreef. Die heeft eigenlijk een uur lang alleen maar met zijn neus aan de grond gelopen. Alles was zo interessant. Mara kan er ook wel wat van maar toen Gijs daarbij heel langzaam ging lopen, toen kreeg ze het koud. Ondanks haar jasje. Dus droeg ik haar een stukje.
Bij het industrieterrein is ook de grote kaasfabriek. De melkwagens rijden af en aan. Nou heb ik niks met die hele fabriek maar er om heen loopt wel een leuk rondje. Het is er ook wel redelijk zen als je die grote lelijke blokkendoos en de snelweg weg denkt. Maar het is dichtbij en Gijs en Mara vinden het geweldig want geurtjes. En het is er heel erg rustig. Dat vind ik dan wel weer fijn. De mooiste wandeltjes zijn toch die waarbij we geen mens of hond tegenkomen.
Uit de wind (hoewel die er amper was) en in de zon was het heerlijk. De lucht is dan ook zo mooi strakblauw en was eigenlijk gewoon heerlijk om een rondje te doen.
Na een uur waren we weer terug bij de auto en gingen we weer naar huis.
Eenmaal thuis natuurlijk lekker warm onder een dekentje want dat is gewoon heerlijk. En nu, een aantal uren later, liggen ze daar nog steeds!
