Het is weer mooi weer, lang leve de hooikoorts en de eikenprocessierups, maar het is dus mooi weer om te gaan fietsen met de hond!
Nee, niet rennend naast de fiets, dat moet je met warm weer vooral niet doen en wel niet hierom.
Bovendien, zie je me al fietsen met Mara rennend naast de fiets? Ha, nee hoor.
De laatste tijd is het wel veel Gijs hier, hoe gaat het dan met Mara?
Maartje is gewoon Maartje. Mara heeft oud en nieuw overleefd en vond het vreselijk. Als ze nu nog heel af en toe een knal hoort, dan kruipt ze gauw in haar ‘vuurwerk bunker’.
Sinds ik weer meer mobiel ben, wordt er weer flink gewandeld en een van de favoriete stekjes is achter de melkfabriek. Achter de melkfabriek (waar schijnbaar Old Amsterdam gemaakt wordt?) is een soort natuurgebiedje met paadjes en water en alles mooi groen en vogeltjes enzo.
Maartje is onze Queen of Naps en de mensen die wel eens foto’s van haar voorbij zien komen op Instagram weten wat ik bedoel; Mara ligt altijd zo heerlijk ultiem ontspannen te zijn, je zou er jaloers van worden.
(Edit: Dit had ik eerder al geschreven en ingepland voor publicatie en dat bleek dus op dezelfde dag online te komen als de dag van de enkelbreuk)
Het leuke van verhuizen is de andere omgeving. Misschien heb ik dat al eens eerder geschreven. We zijn helemaal niet ver verhuisd, hemelsbreed zo’n zes kilometer denk ik. En toch lopen we hier dus in een heel andere omgeving.
We hebben hier in de buurt een groot industrie terrein met een mooi pad erlangs, langs de snelweg en langs water. Dat is leuk lopen.
Zo af en toe dan zijn Gijs en Mara gewoon hun hondending aan het doen, maar dan zitten/liggen ze op het vloerkleed in het zonnetje en dan zien ze er eigenlijk gewoon onweerstaanbaar uit.
En dan kan ik eigenlijk niet anders dan heel erg veel foto’s van ze maken dus dat doe ik dan ook maar. Bij deze!
Ongeveer een jaar geleden had Mara al eens een kieswortelabces waar ze aan geholpen werd. Nu, een jaar later, had ze weer een bultje onder haar oog. En dat was ook het enige wat er te zien was, dat bultje bij haar oog.
Zojuist kwam ik thuis van een rondje met Gijs. Gijs gaat graag wandelen, voor Mara hoeft het allemaal niet zo. Maartje bleef dus thuis op haar kussen en na de wandeling met Gijs was ik haar even kwijt.
Ze lag verstopt in de kast. In haar schuilplaats.
Ik loop een beetje achter hier! Maar alsnog een stukje over de vakantie! Want afgelopen jaar stond er geen Dogwalktrail op de planning voor Gijs en Mara, maar Frankrijk, Normandië. Normandië stond al heel erg lang op m’n lijstje en met af en toe een wat moeizame Gijs leek ons dat een beter plan dan in de bergen rond te struinen. [Read more…]
In ons nieuwe huis ligt een laminaatvloer (met vloerverwarming, zo fijn is dat!!) . Maar laminaat is een stuk gladder dan de leistenen vloer in ons vorige huis. Voor Gijs en Mara was dat best wel wennen. Met name voor Gijs, die motorisch toch al niet zo sterk is in zijn achterpootjes. [Read more…]