Eind oktober zijn Gijs en Mara allebei voor een jaarlijkse controle bij de dierenarts geweest. Keurig op gewicht, Mara schone tanden (yay!) en Gijs heel vieze tanden (jakkes!). Gijs kreeg een titerbepaling en aangezien die niet best was, moest Gijs voor het eerst in jaren weer eens ingeent worden.
[Read more…]Af en toe is het tijd voor een fris kapsel en met Mara ben ik altijd wel aan een heel kort koppie gewend maar bij Gijs is het toch wel van ‘wie is dat en waar is Gijs?’
Zie hier de voor foto’s:
Het lijkt zowat wel de website van Gijs zo. Maar goed, is niet anders.
Onlangs is Gijs weer eens bij de fysiotherapie geweest.
Ja dus dat je hond dan net goed in het licht zit dus dat je gauw de camera pakt en dat hij daar vooral heel erg moet blijven zitten, zo enorm schattig en knap te zijn.
[Read more…]Net voor de vakantie, net toen ik het qua werken best druk had, toen werd Gijs ziek. De ene dag was er niks aan de hand, de andere dag spuugde hij al zijn eten weer uit…
[Read more…]Sinds de corona crisis werkt manlief thuis en dat vinden de honden en met name Gijs wel erg gezellig. De werk plek is in de logeerkamer waar dus het logeerbed staat en er ligt een Biabed voor Gijs.
[Read more…]De kappers zijn dicht en niet alleen de kappers maar ook de trimsalon is dicht!
Onze trimster woont in Duitsland en ik had aan het begin van het hele corona gebeuren al zo m’n bedenkingen of ik wel naar Duitsland zou kunnen. Later kwam ook het nieuws dat ze tijdelijk gesloten was.
En Gijs is al weer 12 jaar geworden!
Hiep, hiep, hoera!!
Het is net of hij het er om doet he! Maar Gijs had dus weer eens wat. Ik vond dat vier keer in een maand naar de dierenarts wel genoeg was, hoe lief ze daar ook zijn…
Gijs besloot anders. Hij had een leerpuntje voor mij, namelijk; ‘doe Gijs áltijd zijn korfje om, zéker in het donker.’
Gijs is dus wat oud (hij is ook al bijna 12!) en krakkemikkerig aan het worden en het viel me op dat hij ‘langere’ afstanden niet zo goed meer volhield. Dan liep hij enorm langzaam en bleef ik hem maar aanmoedigen en dat het nog maar een klein stukje naar de auto was. Hij wou wel, maar het lukt niet meer, ondanks de pijnstillers en supplementen die hij elke morgen krijgt.
Onlangs had ik zelf wel zin in een langere wandeling en dus beloofde ik hem een wandeltje in het wagentje. Het wagentje is de Doggyride, een fietskar die om te bouwen is tot buggy, iets van dertien jaar geleden aangeschaft voor Robbie.