Tja, ik ben nogal van de vlagen hè, dus is het zo al weer een hele tijd geleden dat ik hier wat schreef.
Het laatste bericht is van maart en dat is toch al wel weer veel te lang geleden. In tussentijd hadden we bijvoorbeeld Gijs zijn verjaardag!
Ja ja! De ouwe baas was jarig en hij is 14 jaar geworden!
Ik had voor Gijs (en voor Mara natuurlijk ook) taartjes en koekjes gekocht bij Koekiedog. Puptarts en koekjes. Ze vonden het erg lekker!!
Ik vond de hoedjes wel passend. Gijs maakte dat niks uit, Mara vond het iets minder geslaagd. De taartjes en koekjes zijn wel enorm in de smaak gevallen. Een echte aanrader dus!
Cadeautjes hebben we dit keer niet zo aan gedaan. Gijs geeft niks om speeltjes. Hij heeft een grote kluif. Die is prima. En een hele collectie halsbanden is ook niet zo zijn ding. Toch heeft hij onlangs een nieuwe halsband gekregen; een van Charlie and Cooper, een speciale actie halsband!
Met deze halsband actie, ging de helft van de opbrengst ervan naar House of Animals. En zij zijn weer druk bezig om asiels in Oekraïne te kunnen voorzien van voedsel voor de dieren. Mijn hart breekt als ik aan de dieren daar denk. Hoe leg je het ze uit? Die zijn toch voor hun leven getraumatiseerd. De mensen ook natuurlijk maar voor mensen is doorgaans meer hulp dan voor dieren…
We gaan nog steeds om de zoveel weken naar de dierenarts voor de Librela prik voor Gijs. De dierenarts controleert dan meteen zijn oog. De laatste keer was vorige week. Gijs was enthousiast als altijd (want koekjes) en ze was positief hoe zijn oog er uit ziet. Er zit litteken weefsel op en hij zal er niet zoveel meer mee zien maar ondanks dat ziet het er wel goed uit. En dat zonder druppels of iets.
We hebben afgesproken dat bij elke Librela prik zijn oog ook even bekeken wordt, als we er dan toch zijn!! Gijs ziet er goed uit voor zijn leeftijd, ondanks dat hij van medicatie en supplementen aan elkaar hangt..
Het is altijd een hoop over Gijs, maar hoe is het dan met Mara? Nou, prima! Mara kreeg onlangs twee (nou ja een was voor Gijs bedoeld maar die gebruikt hem niet) mandjes van de Action. Van die zachte, harige mandjes. Ze is er niet uit weg te slaan!
Groot succes dus. Mara is op zich best actief, zoals ook al in een vorige post hier te lezen viel. Maar daarnaast is slapen ook een grote hobby van haar. Of mee gaan. Ze heeft feilloos door als we iets van plan zijn. Vaak is dat iets zonder honden. Laatst wilden we een flink stuk gaan lopen en Mara heeft dat door en vindt dan dat ze mee moet. Okee dan. Maar dan moet je wel 5km lopen. Laatst wilde ik met Gijs gaan wandelen, dus werd het fietsen met Mara. Gijs lag lekker te slapen en Mara had wel zin in wat leuks dus die ‘drong zich weer op’. Okee. Gaan we samen fietsen!
De laatste tijd fiets ik best veel. Sinds kort heb ik een nieuwe fiets. Een elektrische! En daarmee ga ik ook regelmatig naar mijn werk. Dat is een dikke 19km. En dan weer terug. Het kost even wat tijd en planning en gesleep met kleding zodat je niet als een bezwete vaatdoek op je werk aan komt maar het is heerlijk om je hoofd leeg te maken. ‘s Morgens voor 7.00 zit ik op de fiets en dan fiets ik langs schapen en lammetjes en koeien en hupsende hazen. Zo leuk. Alleen kom ik soms ook aangereden katten tegen en daar word ik dan wel verdrietig van. Zo sneu..
Fietshelm op. ‘Maar dat is toch niet verplicht?’ Nee, maar wel verstandig. Ik ben niet zo naïef dat ik denk dat ik geen ongeluk kan krijgen en als ik van en naar mijn werk fiets heb ik er flink de vaart in. Dan kan je ook heel erg hard vallen dus. Bovendien zie ik eigenlijk wekelijks mensen op mijn werk die gevallen zijn met hun (elektrische) fiets. Kan je nog steeds vanalles breken, maar liever een gebroken arm dan een gebroken schedel. Meestal zijn ze ouder dan mij maar sinds het uitglijden en enkel lelijk breken snap ik wel dat je zo maar wat kan hebben…
Vorig jaar schreef ik al over de hardloopschoenen en Evy. Inmiddels heb ik het Evy schema afgerond. De laatste keer was ‘loop 5km’ en dat was zonder tijdsdruk dus in theorie kan je dat wandelen. 🤣 Zonder gekheid, dat deed ik natuurlijk niet.
Ik loop nu ‘alleen’, als in zonder Evy. En ik verbaas mezelf min of meer want ik trek nog steeds wekelijks de hardloopschoenen aan. Ik ga niet zo snel als ik deed toen ik de Cascaderun voor het eerst liep maar ik heb er nu meer plezier aan dan toen. En dat is ook wel heel wat waard. Ik loop op gevoel, niet op hoe snel ik moet gaan. Manlief heeft me tijdens de laatste Evy trainingen ook op het hart gedrukt om vooral heel rustig te lopen. Ik heb er zowaar schik aan: vogeltjes om me heen, lekker door het bos of tussen de weilanden door, lekker in de zon. Onlangs mijn langste afstand sinds ik weer negonnen ben met hardlopen.
En mijn enkel gaat er goed op! Als ik ergens last van krijg is het meestal van mijn andere been/voet. Vind ik wel vreemd, gezien de hoeveelheid ijzer en littekenweefsel in de rechter enkel. Maar goed, so far so good! Misschien ga ik binnenkort wel met een nieuw hardloop schema van Evy beginnen. Ik vond het wel ontspannen lopen om gewoon te doen wat ze zegt. Tot nu toe doe ik maar wat en bedenk ik van te voren een rondje waar ik langs wil en dat is het. Het helpt me wel bij de crossfit want daar staat regelmatig hardlopen op het programma en dat kan ik dan gewoon. Merk echt wel verschil met dat ik dat niet deed.
Al met al ben ik sinds de hardloopschoenen en de elektrische fiets alleen maar actiever geworden en dat is altijd goed, hoewel ook vermoeiend 🤣.
Tot zover deze update. Ik hoop dat de volgende post niet zo lang op zich laat wachten, maar ik beloof niks!!