Ik weet het, ik ben zeer inconsequent met hier schrijven. Dus, waar zullen we eens beginnen?
Allereerst is Mara uiteraard nog schattig als altijd en dat ze minder tanden heeft, heeft de schattigheid alleen maar verhoogd:
Onlangs zijn ze samen bij de trimsalon geweest en dat was voor Mara geen succes. Ze wordt alleen maar woester en het is gewoon geen doen. Gijs daarentegen ging prima. Uit voorzorg had ik ze al twee dagen eerder gedoucht, zodat ze nog een dag extra hadden om bij te komen, maar dat maakte voor Mara niks uit. Gijs is weer keurig in model. Mara… Kon naar de dierenarts voor een trim sessie.
De lickimat met paté vond ze leuk, de rest ABSOLUUT niet. Het begon goed, maar het eindigde met heel veel geschreeuw van Mara dus de volgende keer gaat ze onder een roesje getrimd worden. Dat is beter voor iedereen. Wel kreeg ze ook haar rabiës injectie, voor de vakantie. Alsof het trimmen nog niet erg genoeg was. Arme Mara…
Inmiddels heeft Gijs weer een abonnement op de dierenarts. Mara was in de ochtend naar de dierenarts voor trimmen, Gijs ging in de middag voor zijn rabiës prik en hij had ’toevallig’ die dag ook weer eens een prut oog dus dat kon meteen bekeken worden. Mazzel voor ons was dan wel weer dat we bij de ‘oog’-dierenarts waren. Altijd handig. Zij heeft zijn traanvocht gemeten; dat was niet zo best en we zijn inmiddels flink aan het oog druppelen met drie soorten druppels. Wat de beste baas ook goed toe laat.
We hebben het toen ook nog over zijn bejaarde leeftijd gehad, maar ook de deze dierenarts gaf aan; ‘hij is alert, hij is vrolijk en meerdere soorten medicatie is niet erg’. Gijs stond er als vanouds weer al kwispelstaartend te wachten op de koekjes die hij dan altijd krijgt.
Maar, de beste baas heeft wel een hartruis en binnenkort gaat hij daarvoor een echo krijgen. Fingers crossed…
In tussentijd doen we leuke dingen! Laatst hebben we samen heerlijk gewandeld, Gijs lekker los. Ik durfde dat nooit zo goed, maar ik ren hem er wel uit als het nodig is, haha!!
En we zijn weer eens wezen fietsen samen. Meestal is dat een Mara activiteit, maar deze keer ging Gijs mee. Normaal gesproken zit hij dan joelend en piepend achter me, maar deze keer was het stil. Kop door de koepel heen en snuffelen maar. Volgens mij vond hij het wel leuk. Ik moest toen ook nog aan dat hondenboek denken, ‘Niet zomaar een hond’ en hoe fijn het voor hem moet zijn dat hij nog niet afgeschreven is. Leuke dingen doet. Inmiddels kost hij aardig wat geld en ik denk niet dat iedereen dat er voor over zou hebben. Maar, ik ben van mening dat het mijn/onze verantwoordelijkheid is om hem een zo mooi mogelijk leven te geven en zolang hij kwalen heeft die we kunnen behandelen, dan is dat geen reden om hem in te laten slapen. Tenzij zijn kwaliteit van leven in het gedrang komt. In het hondenboek kwam de Quality of Life Scale ter sprake. Die heb ik voor Gijs ook berekend en hoewel hij inmiddels niet meer op de 80 punten zit, is het nog steeds wel een goede score. Dus die ga ik onthouden en dan kunnen we het later nog eens berekenen.
De laatste tijd heeft hij gelukkig ook zijn knaag weer ontdekt. Het is sinds de laatste maanden dat ze elke avond een knaagstokje krijgen en nadat dat een tijd lang een dental stick van Edgard Cooper is geweest, heb ik hem nu weer knagende aan zijn grote bot. Die ‘poetst’ toch beter dan een dental stick.
Hij kan er inmiddels ook zelf mee overweg. Gelukkig. Hij vraagt er zelf om en hij is er redelijk aan verslaafd lijkt wel. Geobsedeerd.
Binnenkort hebben we vakantie en er is weer een weekje weg geboekt. Voor het eerst sinds corona weer eens naar het buitenland. Daarvoor hadden ze natuurlijk de rabiës vaccinaties weer nodig en ik vind dat altijd weer spannend. Gelukkig was de laatste al weer enige tijd verlopen. Tot nu toe zijn ze er goed doorheen gekomen. Uiteraard heb ik al weer honderdduizend dingen bedacht die verkeerd kunnen gaan, zoals ik altijd doe.
Sinds mei is onze tuin opnieuw aangelegd en is al het kunstgras er uit en hebben we nu een heuse grasmat. Mara is er erg blij mee! Laatst met het warme weer heb ik de splashmat die ik al heel lang had, voor het eerst gebruikt. Mara vond het niks, want water. Gijs vond het wel leuk en dook de zoete aardappelsnacks op!
Al met al gaat het hier dus zijn gangetje. Voor de vakantie ben ik van plan om Gijs nog een Librela prik te laten geven. Zodat hij niet op zijn achterste benen loopt als hij op vakantie is. Al houden we daar natuurlijk wel rekening met hem en de hoeveelheid inspanning. Ben benieuwd wat er uit de hart echo gaat komen. Misschien moet hij starten met medicatie, misschien is dat nog niet nodig. We gaan het zien!