Het was een tijd stil hier. In augustus ben ik begonnen in mijn nieuwe baan, in het ziekenhuis. Na jaren weer regelmaat in mijn leven, ik vind het best wel wennen. Van onregelmatig en nachtdiensten naar alleen nog overdag en ieder weekend vrij. Het is heerlijk! Hoewel de nachtdienst en het onregelmatige me ook wel vrijheid gaf. Inmiddels zijn we twee maanden verder op de nieuwe functie.
Het overdag werken bevalt goed, ik ben meer een ochtendmens dan avondmens en dat de wekker vroeg gaat was ook even wennen maar dat gaat me prima af. Ik heb leuke collega’s! Iets dat ik heel belangrijk vind. Als je je niet op je plek voelt ergens, dat is waardeloos. Na vijf weken in de nieuwe functie had ik drie weken vakantie. De zomervakantie!
We hadden een aantal dingen gepland staan en een daarvan was een wandeldate met R. en haar hondjes. Zij en ik volgen elkaar op insta, zo ongeveer vanaf 2016 al. Allebei honden, allebei een hussel op leeftijd, dat soort dingen schept toch een band. En na insta, kwam facebook en inmiddels is het zover dat we eigenlijk elke dag ook appen!
Het werd dus sowieso hoog tijd om elkaar (en elkaars honden) eens in het echt te ontmoeten!
Aangezien we niet bij elkaar in de buurt wonen, spraken we ergens in het midden van Nederland af. Dat werd de Posbank, op een stralende dag waarop half Nederland besloten had om te kijken hoe wij aan de wandel gingen met zijn allen.
Aangezien we dus twee senioren in buggy’s hadden, was het plan dat we een verharde route zouden lopen, van ongeveer vijf kilometer. Maar toen dat niet lukte, omdat de hele parkeerplaats daar propvol stond, hadden we een ander startpunt en daardoor dus ook een andere route.
Iets langer.
Vooral met íets meer… euh, uitdaging. In de vorm van hellinkjes… En boomwortels. Heel veel boomwortels. En dat met de buggy, was af en toe best pittig!
Je wilt tenslotte ook je hond niet uit de buggy lanceren en soms zat het voorwiel dan scheef. Voor ons een hele workout. Gijs stond af en toe wijdbeens in de buggy zijn evenwicht te bewaren. Wel was het een prachtig mooie omgeving. Naskur en Mara hebben het meeste gewoon zelf gelopen, als ‘jonkies’ van de groep konden ze dat best.
Het was wel erg warm die dag en aangezien we een korte afstand van plan waren, hadden we achteraf bekeken iets te weinig water mee. Genoeg voor de honden maar nietvoor onszelf.
Maar al met al was het enorn geslaagd; zo leuk om R. en honden Didi en Naskur eens in het echt te ontmoeten. We zijn allebei fan van elkaars honden en het is altijd leuk als iemand anders enthousiast is over jouw honden. De wandeling was dan iets anders dan gepland maar erg mooi en super gezellig!
