Onlangs zag ik bij een insta vriendinnetje de N70 wandeling voorbij komen. Ze was er erg enthousiast over en noemde het ‘de mooiste wandeling van Nederland’.
16 kilometer, in het Rijk van Nijmegen. Klimmen en dalen, dus wel pittig.
Dat wilde ik ook!

Met mijn ouders prikten we een datum en afgelopen weekend was het zo ver. Mijn ouders kwamen vanaf de camping waar ze, pensionado’s dat ze zijn, een tijdje op stonden. Gewapend met rugzak, eten, drinken en wandelstokken gingen we rond een uur of tien op pad.

Het was een prachtige dag met stralend mooi weer. Het bleek een populair wandelgebied; we kwamen regelmatig mensen tegen, vaak dezelfde mensen ook. Ook veel trailrunners, iets dat ik zelf gezien het terrein echt niet aan zou durven; veel te ongelijk en enorm veel boomwortels.
De route zelf was goed aangegeven middels groene paaltjes, hoewel we hem voor de zekerheid ook op een GPS ontvanger en GPS horloge hadden staan.
Vriendin R. had gelijk; het was echt enorm mooi. Mooi de zon door de bomen heen. Steile klimmetjes waarbij ik af en toe we hijgend als een karrepaard boven kwam maar dat mocht de pret niet drukken. Die ‘hoogteverschillen’ hebben we hier in Drenthe niet.

Eerlijk gezegd vond ik de steile ’trapjes’ naar beneden af en toe best een uitdaging omdat ik altijd nog een beetje bang ben om te vallen. Ik was daarom ook erg blij dat ik mijn wandelstokken mee had. Die gaven net dat beetje extra zekerheid en steun.
Ik moet ook altijd denken aan wat ik jaren geleden bij Dogwalktrail heb geleerd; afdalen doe je als ‘een gorilla die in zijn broek gescheten heeft’. Beetje wijdbeens, kont naar achteren.. Het werkt wel.

We hebben tijdens het lopen ook af en toe gekeken of er nog caches in de buurt lagen. En dat waren er lang zoveel niet als ik had verwacht. Gezien de populariteit van het gebied zou je denken dat er vast wel een leuke trail te vinden zou zijn, maar helaas. Drie caches gelogd, waarvan de laatste in de bebouwde kom was. Toch leuk, nu we er toch waren. Dat is dan toch het voordeel van de Geocaching app.

Al met al hebben we er zo’n 3 uur en drie kwartier over gedaan, pauzes niet meegerekend. Ik vind het zeker een aanrader!! Met nat weer lijkt het me wat glibberig maar er zijn vast mensen die dat weer als extra uitdaging beschouwen ook.
Eenmaal weer thuis was ik wel echt gaar en dan speelt mijn enkel ook wel op. Die ging behoorlijk pijn doen en dat trekt dan door mijn onderbeen. Maar na een nacht goed slapen was dat ook weer bij getrokken.
Door corona zat de Airbornemars er dit jaar niet in, maar dit was toch zeker een erg geslaagd alternatief. Wat me ook weer doet realiseren dat ik eigenlijk wel graag wandel ook. En een afstand van 15 kilometer is ook een mooie afstand. Wel leuk een stuk lopen maar het kost je niet je hele dag.
Ja, het was een mooie dag!
