Vandaag was ik bij de psychologe. Ik kom daar al een tijdje omdat ik vastliep en bang was op straat als ik met Gijs en Mara moest lopen. Nu gaat dat inmiddels veel beter en nu komt het verdriet weer boven. De psychologe stelde voor dat ik een lijst zou gaan maken met allemaal goede herinneringen aan Robbie. Ik dacht; dat is leuk als blog! Ik hoop er een steeds langere lijst van te kunnen maken. Met alles wat me maar te binnen schiet! (Willekeurige volgorde!)
Het hele gezin is een weekje weg. Een weekje naar een heel rustig bungalowparkje, op ongeveer een kwartier rijden van ons huis.
Een weekje weg op een parkje waar we al eens eerder geweest zijn, in december. We hadden toen een huisje van een particulier gehuurd en geboekt voor twee hondjes. Tegen de tijd dat we er heen gingen, hadden we drie hondjes.
Er is onderzoek naar gedaan en men schijnt beter te slapen met je huisdier in bed (denk dat het vooral voor honden en katten geldt). Het geeft mensen een tevreden en veilig gevoel en daardoor is het goed voor je nachtrust. Eén op de vijf mensen heeft wel last van het dier als het dier gaat rondlopen, om aandacht vraagt of zachtjes geluid maakt. (Bron)
December. De maand van het vuurwerk (onder andere). Ik heb nooit echt van vuurwerk gehouden, zelf nooit afgestoken want ik vond het eng. Ik ben verder niet bang voor de knallen hoewel ik niet begrijp wat er nu zo leuk aan een heel harde knal is.
Tegenwoordig heb ik steeds meer een hekel aan vuurwerk.
[Read more…]
Het is inmiddels 7 maanden geleden dat Robbie overleed. De wereld draait door, maar ik denk dagelijks aan hem.
De ene dag gaat het beter dan de andere dag en soms, soms kom je wat tegen waardoor je acuut weer in tranen zit. Op facebook kwam ik deze tekst tegen en ik vind hem zo mooi dat ik hem graag hier ook deel:
Heel veel bladeren en nattigheid! Maar ook zoveel mooie kleuren, paddestoelen, heerlijk uitwaaiweer!
Vooral Gijs houdt daar wel van. Mara heeft het al gauw wat koud. Gisteren liepen we in het bos met mijn moeder. Ik hoorde een plons achter me; Mara had zich verstapt en belandde half in het water; vond ze niet leuk!
Maar afijn; niks zo heerlijk als een wandeling in een herfstbos. En het maakt me dan ook niet zo heel veel uit of de zon schijnt of niet. Buiten zijn is fijn en zeker met hondjes die daar ook zo van genieten.
Een zonnige dag, met Gijs!
Mara, onze inimini York. Mara is een herplaats hondje, we hebben niet bewust zo’n klein hondje uitgezocht. Ze had een nieuw thuis nodig en ik vond dat ze dan maar bij ons moest komen. En zo geschiedde.
Maartjemeis
Als ik aan Robbie denk, en dat doe ik dagelijks, dan mis ik hem ontzettend. En als ik dan foto’s zie van hem, samen met Gijs en Mara, dan ben ik niet alleen verdrietig om hem. Ik mis hem en hij komt nooit meer terug en dat is vreselijk, maar daar moet ik mee leren leven.
Onlangs zijn we op vakantie geweest naar Oostenrijk. Een heuse Dogwalktrail vakantie! Dogwalktrail is een organisatie die actieve hondenvakanties aanbiedt in, in dit geval dus, Oostenrijk. Ik had al veel eerder over hen gehoord en wilde dat eigenlijk al heel lang eens gaan doen.
Met het overlijden van Robbie in mijn hoofd (die had dat zo ontzettend leuk gevonden), vond ik dat we nú onze kans moesten grijpen, want wie weet hoe het volgend jaar is.
Iedereen die een huisdier in huis neemt, weet dat hij er ooit afscheid van moet nemen. Helaas leven ze nou eenmaal niet zo lang als mensen.