Onlangs was Gijs dus bij de dierenarts, maar daar konden we niks vinden.
Sindsdien is Gijs begonnen met tabletjes van Sensipharm en is hij bij de fysiotherapie geweest.
De fysiotherapie vindt hij één groot feest. Hij sleurt me mee naar binnen, gaat wild kwispelend op snuffeltocht en hobbelt vervolgens enthousiast de behandelbank op.
Ik vond het erg bijzonder om te zien, want toen de dierenarts hem wilde onderzoeken, spande hij alles aan. En fysiotherapeute Sylvia kan hem aanraken en hij liet het gewoon gebeuren. Kwispelend. En, net zoals hij bij trimster Sytske doet, uiteraard werd ook Sylvia uitgebreid gezoend.
Toen ik hem ook nog steeds van snoepjes voorzag, en hij in tussentijd door Sylvia gemasseerd werd (wat hij dan zowat niet meer doorheeft, zo druk is hij dan) toen was het helemaal leuk natuurlijk. Zijn achterpootjes blijken wat minder gespierd te zijn dan zijn voorkant. Dat is ook wel herkenbaar want hij loopt ook meer op de voorkant en de achterkant dribbelt er achter aan. Of als hij het trapje van de bank afloopt: hij doet een hupsje en loopt vervolgens op zijn voorpootjes naar beneden.
In zijn onderrug zit een punt dat hem triggert. Dat zit vaster. Dan stopt hij met kwispelen. Dat zit hem niet zo lekker. Gijs kreeg vervolgens een hot stone behandeling: een jasje aan met aan de binnenkant zakjes waarin de stenen kunnen. Zie foto!
Gijs vond het allemaal prima. Van Sylvia kregen we het advies mee om goed met hem te oefenen om zijn achterpootjes te trainen. We hebben inmiddels een balans kussen thuis waar we mee oefenen, groot feest want hij krijgt snoepjes! Dat is wel heel fijn, dat hij zo snoepjesgericht is.
Gijs lijkt nu al wel wat actiever en meer alert. Grote boswandelingen doen we nog niet. Maar er zit al weer een klein beetje meer tempo in. Morgen gaat hij weer naar Sylvia, dan gaan we hydrotherapie proberen.
We houden jullie op de hoogte!