Sinds een tijd volg ik Ashley Luka op instagram. Ashley is een tattoo artist uit Birmingham en ik vind haar werk helemaal geweldig. Dus wat doe je dan als je op instagram ziet dat ze in Amsterdam komt tatoeëren? Dan grijp je je kans en mail je!
En na een tijdje kreeg ik mail terug; ik had een afspraak! Later heb ik nog eens gemaild met een vraag voor specifieke bloemetjes en dat was okee. Bij deze een verslagje!
Afgelopen vrijdag om 12.00 was het dan zo ver. Vriendin M. ging graag met me mee. Dat was fijn! Vooral ook omdat ik haar al een tijdje niet meer gezien had. We waren op tijd bij de shop (Salon Serpent!).
Ik was zoals gewoonlijk erg zenuwachtig. Mede omdat Ashley had aangegeven dat ze dacht dat het zo’n drie á vier uur zou duren. Ik heb wel tattoos, maar die zijn allemaal kleiner. En duurden minder lang. Het ontwerp had ik nog niet gezien, maar dat was zo ongeveer het enige waar ik niét zenuwachtig over was. Ik bedoel; ik wilde een tattoo in Ashley haar stijl, dus dat moest goedkomen.
Ze had een joekel van een iPad en daarop twee versies van het ontwerp. En een heel mooi ontwerp!! De eerste was met de bloemen die ik gevraagd had en de tweede met bloemen die zij zou kiezen. Ik heb vergeet me nietjes en klaprozen op mijn rug, vandaar dat ik dat in dit ontwerp terug wilde laten komen. Uiteindelijk heb ik ook voor die versie gekozen. Toen het formaat. Hij moest op mijn bovenbeen komen en we konden wel voor groot gaan, zei ze. ‘Lukt dat wel in die tijd?’ vroeg vriendin M. ‘Ja hoor, I work fast’ zei ze. Nou groot dan! Ze kwam terug met twee formaten waarvan ik dan toch de kleinste heb gekozen omdat ik die het beste vond passen.
Ik moest goed rechtop staan en toen werd mijn been wat afgetekend en uiteindelijk werd de stencil er op geplakt. Goeie plek? Ja goeie plek dus konden we beginnen.
Ik had verwacht dat ik op de tafel moest liggen maar ik kon blijven zitten. En dat is eigenlijk wel net zo leuk ook; kon ik alles goed meekrijgen.
De pijn viel eigenlijk wel mee. Maar lijnen zetten is minder pijnlijk dan inkleuren.
Rond 14.15 stonden alle lijnen er op en konden we beginnen met inkleuren.
Toen begon ik ook wel te merken dat ik al een tijdje zat. Adrenaline onderdrukt de pijn alles maar daar zitten ook grenzen aan. Als ik zenuwachtig ben, heb ik meteen geen eetlust meer en juist bij dit soort dingen is het van belang om goed te eten. Ik had wel mierzoete sportdrank mee en dat hielp wel. Ik heb me gelukkig niet echt beroerd of licht in mijn hoofd gevoeld. Het ging prima en ik denk dat het ook wel hielp dat ik gewoon mee kon kijken en het steeds een stukje mooier zag worden. En het was gewoon gezellig. Ashley is vegan, haar vriendin die ook tatoeëert en daar ook was is vegetariër, vriendin M. is vegan dus het ging al gauw over eten. (Wel grappig dat mensen die niet vegan zijn vaak denken dat vegans helemaal niks meer kunnen eten en veganisten het zelf vreselijk vaak over eten hebben, dat is tenminste mijn ervaring..)
Rond 16.30 was het dan eindelijk klaar! Ik moest eerst even wachten met folie om mijn been voor we er foto’s van konden maken. Ashley wilde me buiten hebben dus stond ik op de sokken in mijn sportshort buiten te bibberen, alles voor goed licht! Tig foto’s gemaakt, daarna in de shop en vervolgens moest ik achterin de shop nog op de tafel om toch maar te kijken hoe de perfecte foto gemaakt kon worden, met het beste licht. Ashley haar werk is nu klaar, nu is het aan mij om het zo goed mogelijk te verzorgen zodat het optimaal kan genezen. En ik ben er superblij mee!
Lijnwerk
Eindresultaat!