Onlangs had ik besloten dat Mara een tuigje op maat zou krijgen, aangemeten door Inge van Personal Dog Coach. Gijs zou weer naar de fysiotherapeute en Mara zou dan opgemeten worden.
Afijn, Inge van Harte, van Personal Dog Coach kennen we nog van vroeger. Zij was een van de instructrices bij Dogcity waar Robbie ooit les gehad heeft (en vooral ook wij). Ze was verbaasd om Robbie niet te zien, nadat ze mij herkende.
Wat bleek, Inge had nog een aantal foto’s van Robbie!
Die had ik haar ooit gestuurd vanwege de gekke bekken die Robbie op de foto’s trekt, ook wel kalmerende signalen genoemd. Het gapen, wegkijken, dat likken met zijn tong, allemaal stress signalen. De foto’s zijn van toen Robbie hooguit een jaar was. Dus nog met een donkere snoet! Inge gebruikte ze in presentaties.
Ik denk dat ik toen met de Canon in de weer was. Het is een soort serie en twee foto’s van de HondenWandelDriedaagse in Tiel waar we in 2007 aan mee deden. Ik zat met tranen in mijn ogen de foto’s te bekijken. Wat was hij toch een mooi hondje! Nog steeds toen hij negen was en al het donkere van zijn snoet licht geworden was.
Dus nu even een post met veel foto’s, gewoon omdat het kan!
Het tuigje aanmeten van Mara had nog wel wat voeten in aarde. Het is de bedoeling dat je hond dan ontspannen staat maar Mara vond het maar niks en kruipt dan nogal in elkaar. Eenmaal thuis had ik haar nog een keer zelf opgemeten in de hoop dat ze dan wat meer ontspannen zou zijn. Niet dus.
Maar afijn, maten doorgegeven, kleurtje uitgezocht maar uiteindelijk bleek dat Mara een tuigje nodig heeft dat nog kleiner is dan zij met voering kunnen maken. Maar er is hoop want er wordt gewerkt aan een inimini lijn en ik denk, hoop, dat Mara daar dan goed in past.
Nog twee om het af te leren; van de HW3D. De Mooierd.
