Je weet wel, Evy Gruyaert, die je helpt met hardlopen!
Huh, hárdlopen? Ja dat hoor je goed…
Ja, ik ben van de crossfit en Martin van het hardlopen. Maar onlangs vond ik dat ik eigenlijk wel graag een paar nieuwe hardloopschoenen kon gebruiken. Waarom dat? Soms zit er hardlopen in de wod en met zoveel schroefwerk in de enkel leek het me verstandig om dan in ieder geval goede schoenen te hebben. En, stiekem wilde ik ook weer een poging doen om te gaan hardlopen.
Ik ben doorgaans niet zo erg van het opbouwen. Vorig jaar april had ik het ook ineens in de kop; ‘zou ik nog 5km kunnen hardlopen?’ Dus trok ik de ouwe hardloopschoenen aan en deed er zes. Daarna sta je dan te trillen op de benen en voelt het alsof ik mank loop als aangeschoten wild.
Goed, naar de Runnersworld, loopanalyse gedaan. Het bleek mee te vallen hoe scheef ik sta! Schoenen gepast en natúúrlijk zaten de meest dure het meest fijn.
De volgende dag een rondje van 3,8 km gelopen met mijn moeder. We gaan niet snel, maar we gingen wel!
Wijsheid komt met de jaren en dus leek het me eindelijk eens verstandig om niet meteen als een dolle stier te gaan lopen rondrennen; opbouw it is.
Vandaar: Evy!
De app op de telefoon gezet en vervolgens bij de derde week begonnen want hallo zo dramatisch is mijn conditie ook weer niet en op karakter kan ik die 5 kilometer ook wel lopen.
De eerste keer vergat ik muziek aan te doen. Of nou ja, ik dacht dat Evy ook de muziek verzorgde.
De tweede keer ging ik dus op stap met Evy en Rammstein en dat werkte prima. Ik vind het wel heerlijk overzichtelijk. Net als in een wod waarbij de coach de tijd in de gaten houdt, hoefde ik hier ook vrij weinig bij na te denken. Wel even lastig inschatten hoe ver ik moet gaan om ook weer een beetje goed uit te komen (lees= niet kilometers naar huis moeten terug wandelen). Ik kan dat niet goed inschatten.
Inmiddels ben ik toe aan de vijfde training, dat is als je bij 1 start de elfde. (En vast wel verder tegen de tijd dat deze blog online komt…) Het lopen is wat langer maar ik geloof wel dat ik eindelijk een goeie ‘route’ heb (de echtgenoot was not amused toen ik zei dat ik in het donker langs de weg liep, maar hallo, ik had toch mijn Proviz jas aan!!)
De enkel houdt het ook goed vol. Sterker nog, ik denk dat al dat gedribbel wel goed is. Waar ik een aantal maanden geleden nog schreef over af en toe een ingezwachteld gevoel, is dat nu wel verdwenen. Meer bewegen lijkt de oplossing.
Ik ben echt een waardeloze avond sporter; in de avond wil ik in mijn Oodie op de bank hangen en thee drinken of lekker vroeg in mijn bed liggen met mijn ereader. Toch heb ik zowaar al een aantal avonden gehad dat ik thuis kom van mijn werk, met de honden loop en vervolgens mijn hardloopkleding aan trek en naar buiten ga. Ik moet vooral niét gaan zitten want dan wordt het niks meer.
En eerlijk, ik heb er nog schik aan ook. Na een drukke dag op het werk is het wel even fijn om in de frisse lucht te zijn en alleen maar te doen wat Evy zegt (‘hup met die loopbeentjes!!’).
Ik heb wel altijd het gevoel dat ik hier een soort disclaimer onder moet plaatsen, aangezien mijn ADHD hoofd ook maar zo weer kan besluiten dat het al weer klaar is met hardlopen.
Oh en het weer moet vooral goed blijven. Regen maakt me niet uit, maar zodra er enigszins kans is op gladdigheid, dan durf ik niet meer. Echt niet.
Ik heb nog altijd visioenen van dubbelgeklapte enkels en uit-stekende metalen plaatjes dus dan ga ik wel fietsen! Binnen!