Scrollend in mijn mailbox kwam ik een stuk tegen dat ik al weer een hele tijd geleden eens op mijn facebook heb gepost. En met een hele tijd geleden bedoel ik dan 2015 al weer… Ik geloof niet dat die ooit hier op de website is beland dus bij deze!
Voor jou!
Dit stuk schrijf ik speciaal voor jou.
Jij bent degene die wel eens berichten van mij op je tijdlijn voorbij ziet komen en als dat dan een foto van een van mijn honden is, klik je op ‘vind ik leuk’.
Jij gaat in de vakantie met je kinderen naar het Dolfinarium en als afsluiting naar de McDonalds. Jij hebt een hond waar je dol op bent, een kat waar je van houdt.
Als je een dagje gaat winkelen met een vriendin kom je met verschillende plastic tassen thuis. Je eet geregeld een stuk kipfilet want je denkt aan de proteïne die je nodig hebt voor je krachttraining.
Jij bent degene die van dieren houdt.
Jij bent degene die veganistisch eten raar vindt en dat niet onder stoelen of banken steekt.
Je bent goed bezig voor het milieu want je hebt een spaarlamp en een waterbesparende douchekop.
Jij pakt nog snel even de auto naar de supermarkt 200 meter verderop als je een boodschap vergeten bent.
Jij bent degene die in verkiezingstijd op de partij stemt die zegt jouw pensioen te garanderen.
Als je iets ziet van mij dat over dieren gaat, schudt je meelijwekkend je hoofd en denk je: ‘het is goed hoor, dat ze daar voor opkomt, maar ze moet natuurlijk niet denken dat het ooit anders wordt, want wat kan je er aan doen?’ En dan scrol je er voorbij.
En ik?
Ik was ooit net als jou. Ik leefde veilig in mijn eigen bubbel. Het leven moet wel leuk zijn immers. “Ik hou van dieren” zei ik.
Ik ben degene die inmiddels niet alleen maar zegt dat ze van dieren houd, maar daar ook zoveel mogelijk naar probeert te leven.
Ik ben degene die zich vreselijk afvraagt hoe ik jou kan bewegen tot andere keuzes, hoe ik je kan laten nadenken. Ik wil opkomen voor dieren, niet omdat ik daar zelf beter van word, want dat word ik niet, maar omdat dieren geen stem hebben. Onschuldige dieren worden mishandeld en vermoord. Waarom doe jij dit? Waarom? Waarom zijn jouw smaakpapillen belangrijker dan het leven van een varken? Een kip? Een zalm?
Maar het is breder dan alleen de dieren. Het is de gezondheid van jou. De wereld om ons heen. IJskappen die smelten, droogtes, overstromende gebieden.
Ik ben degene die zich zorgen maakt om de wereld waar jouw kinderen en kleinkinderen straks in moeten leven. Door je eetpatroon nu te veranderen, verander je de wereld.
Ik ben degene die zich afvraagt of mensen werkelijk zo egoïstisch zijn en waarom ze liever hun kop in het zand steken als het om hun eetgewoontes gaat.
Ik ben degene die, samen met een gestaag groeiende groep mensen, de wereld verandert met mijn vork.
De keuze is aan jou: doe jij mee? Of blijf je toekijken?
