Yoga

Met enige regelmaat bedenk ik weer eens wat, wat dan ook meteen uitgevoerd moet worden. Daar ben je ADHD-er voor, dat gaat van de hak op de tak.
Nu is het yoga. Ooit deed ik yoga in de sportschool en dat was fijn. Toen een heel tijd niet meer en nu is er af en toe poweryoga in de box en dat is ook fijn. Maar aangezien ik de laatste tijd mijn nek en schouders (en rug) redelijk vast heb zitten met al enkele best pijnlijke bezoekjes aan de sportmasseur tot gevolg, vond ik dat ik maar eens aan de yoga moest gaan. Ik heb tenslotte genoeg yoga leggings, haha.

Afijn, appje gedownload en ik aan de slag. Helemaal leuk. Kamer wat verbouwd want hee, ik heb wel voldoende ruimte nodig (ik lag met m’n armen onder het dressoir…). Manlief zei al; ‘dus je hebt nu alles verbouwd en dan doe je dat twee weken en dan is het weer klaar.’
Ach, dan ben ik in ieder geval twee weken lekker bezig geweest. Ja toch? Inmiddels weet ik van mezelf dat ik bij vlagen allerlei dingen bedenk (‘ik ga de push up challenge doen!’ Daar was ik best rap klaar, ik vergat het steeds. Toch ben ik nu aan een squat challenge begonnen, waarom doe ik dat eigenlijk??) en dan een periode heel fanatiek ben en dan komt er weer wat anders. ’t is de aard van ’t beestje.

Nou had ik op instagram ook allemaal van die slanke, vouwbare yogameisjes gezien en ik had bedacht dat ik ook maar wat leniger moest worden. Altijd handig voor de crossfit ook.
Ik begon met Fitstar yoga. In de Fitstar app kan je na elke sessie aangeven hoe de poses voor je waren; te makkelijk, precies goed of te moeilijk. Je kan dan een gepersonaliseerde sessie krijgen. De app staat dan weer in verbinding met m’n Fitbit en dat is handig maar na twee keer was ik al door de gratis lessen heen. Kan je maar 1x per week doen ofzo. Ja dat schiet dus niet op!

Even verder gegoogled en toen de app Down Dog geïnstalleerd. Alleen het plaatje is al leuk; een hondje dat wel wat op Gijs lijkt.
Je kan het niveau, tijdsduur en de bedoeling (actief of relaxed) instellen. De app maakt dan automatisch een programmaatje voor je. Het voordeel van de Down Dog app vind ik dat die ook op ademhaling ‘let’. Die geeft aan van ‘adem in en doe dit…. adem uit en doe dat’. Het is allemaal in het Engels maar goed te volgen. Zeker als je enigszins yoga ervaring hebt. Er zit geen zweverige klingel-klongel muziek bij (hoewel ik dat ook wel relaxed had gevonden). Het enige nadeel is dat een telefoonscherm zo klein is, maar misschien kan ik het ook wel op de iPad zetten. Op die manier blijft je bij een staande pose niet zo naar beneden turen. Ik heb tot nu toe steeds sessies van 20 minuten gedaan en dat is goed te doen. Want twintig minuten, dat heb je wel ‘over’. Dat is ook lang genoeg dat ik er lol aan heb.

Hoe lang deze ‘bevlieging’ duurt, geen idee. Ik heb er een aftekenpuntje van gemaakt in m’n bullet journal (ook al zo’n bevlieging, die overigens nog steeds mee gaat). Misschien ben ik over een tijdje wel een stuk soepeler, dat is sowieso goeie motivatie om er mee door te gaan. Ik ga straks in ieder geval eens proberen hoe het bevalt om na de nachtdienst te yoga’en (ja het is nu ik dit schrijf 03.44).
Ik kan er vast lekker op slapen!!