Open dag Melief <3
Ik leefde er al enigszins naar toe maar eindelijk is het dan zo ver; we hebben vakantie.
Drie weken vrij! Het is gewoon raar om een zo goed als lege weekplanner te hebben, zonder dag- en late diensten. Maar oh wat fijn! De eerste week is nu eigenlijk zo goed als om (het is donderdag als ik dit schrijf) en we zijn al een beetje aan het voorbereiden voor de week Oostenrijk, want er gaat weer ‘geDogWalkTrailed’ worden.
De vakantie begon voor mij overigens erg leuk met de Open Dag van Stichting Melief. Een jaarlijks terugkerend feestje. Afgelopen zondag was het weer zo ver!
Bij stichting Melief worden dieren opgevangen die nergens anders heen kunnen. De verhalen zijn vaak te triest voor woorden (zoals het verhaal van Hepi bijvoorbeeld) en als je hun facebook pagina een beetje volgt kun je op de hoogte blijven van het wel en wee van de dieren.
Tijd voor hamburgers!!
Afijn, een feestje dus want stralend weer, lieve dieren, lieve mensen en vegan eten. Vegan eten omdat het raar is als je eerst varkens gaat knuffelen en ze daarna op eet. Bovendien slaat het nergens op om met het ene dierenleed geld in te zamelen tegen ander dierenleed (en dat komt voor; er zijn regelmatig organisaties die bijvoorbeeld een bbq houden om geld in te zamelen voor zielige buitenlandse honden of iets dergelijks).
Lieve mensen want de NVV organiseert elk jaar een bustripje naar Melief. Hartstikke mooi alleen was de bus dit jaar echt vreselijk verlaat. Gelukkig was ik met eigen vervoer en vriendin M. ook dus zodoende liepen we daar goed half twaalf al rond. Het weer was goed (bloedjeheet zelfs), de taart was lekker en de hamburgers ook.
We proberen het elk jaar weer een beetje tactisch aan te pakken door dan weer een rondje bij de dieren en dan weer een hamburger of een stukje taart of een bakje saté te doen. Onder het mom van ‘eten voor het goede doel’ eten we ons klem. Want hee, íemand moet het doen!! 😀
Al met al was het dit jaar weer helemaal geslaagd. Ik hoop altijd dat er niet alleen veganisten komen maar juist ook mensen die nog niet zo ver zijn. En dat ze bij Melief dan zien hoe leuk de dieren zijn die ze anders gedachteloos opeten. En dat ze daar dan natuurlijk mee stoppen omdat ze bij Melief ook heerlijke diervrije hamburgers en taart gegeten hebben. En ja, ik weet dat dat niet zo gauw zal gebeuren, maar een meisje kan dromen hé…
Met Limou, mijn ‘adoptiekind’.