Mara is een knuffelkont en zij ligt het liefst op schoot. Lekker warm. Inmiddels is het eigenlijk een beetje zo ver dat Mara mijn schoot als háár plekje ziet!
Gijs is wat minder aanhankelijk maar heeft zeker zijn knuffelige momenten. Nu heeft hij weer een fase dat hij het liefst tegen me aangeplakt zit. Misschien heeft het er mee te maken dat hij wat minder goed in zijn vel zit. Hij is onlangs bij de dierenarts geweest omdat hij zijn achterkant kaal gebeten had. Ik denk dat hij ergens allergisch voor is. En dat hij dus atopie heeft. De dierenarts gaf hem een injectie tegen de kriebels en we kregen een zalfje mee. Thuis heeft hij een kap om, de cone of shame. En dat is soms best onhandig.
Een tijd lang heeft hij er niet naar getaald maar nu is het weer zo ver; hij wil op schoot. En Gijs vindt dat hij zich met kap om ook uitstekend bij mij op schoot kan wurmen. Het is even passen en meten maar het lukt hem ook nog. Of hij ligt met zijn hoofd van me af en zijn staart naar me toe, of andersom. Laatst lag hij anderhalve aflevering van Pretty Little Liars lang met zijn hoofd naar me toe. Af en toe keek hij me innig verliefd aan. En zo af en toe viel hij in slaap.
Het heeft iets, zo’n slapende hond op schoot, in totale ontspanning. Juist omdat hij dat niet zo vaak doet, is het speciaal. Af en toe werd hij wakker omdat Martin en Mara aan het gooien waren met de favoriete floss. En dan aaide ik zachtjes over zijn rug en viel hij weer in slaap.
Op den duur had ik zelfs een slapend been. Toch zijn het wel de momentjes om te koesteren. Je weet maar nooit wanneer het moment komt dat het niet meer kan. Ik vertel hem wel dat dat pas over twintig jaar (ja dat kan niet, ik weet het) zal zijn, maar je weet maar nooit.
Mara is niet zo gecharmeerd van al dat geknuffel. Zij staat er dan naast te kijken van; ‘haal hem eens weg, dat is mijn plek’. Ze heeft ook al meerdere malen geprobeerd of ze er niet toch stiekem wel bij past maar helaas. Soms lukt het wel en kan ze net op mijn arm erbij. Meestal zit ze er naast en kijkt me dwingend aan.
Sorry Mara, Gijs mag ook op schoot, dat is niet alleen jouw plekje!