Gijs heeft een neus en die drukt hij het liefst overal in. Dan kan hij alles extra goed ruiken. En, als het dan lekker ruikt, dan eet hij het op.
De allerknapste Gijs
Zodoende eet Gijs buiten: stokjes, eikels, beukennootjes, kauwgom, lolly’s, zakdoekjes, snoepjes, koekjes, chocola, paardenpoep, hondenpoep, kattenpoep, kortom; eigenlijk alles wat meneer Gijs als eetbaar kwalificeert. En helaas voor ons, is dat nog al wat. Hij is dan net een bodemloze put; alles verdwijnt erin.
Dat heeft hem al eens een bezoekje aan de dierenarts opgeleverd. En meerdere telefoontjes van mij naar de dierenarts als hij weer eens chocola op straat vond. Al met al werd het er niet echt gezellig van, want ik werd regelmatig boos op hem. Ik moest hem met argusogen in de gaten houden en dan nog was hij me te slim af. Ik maakte me ook zorgen om hem, hij heeft al eens een stokje heel uitgepoept en met berichten over gebakken spons wordt het ook niet leuker.
Sinds kort hebben we een oplossing; Gijs heeft namelijk een neus! Bij de dierenwinkel verkopen ze die onder de naam van ‘muilkorf’ maar dat klinkt zo onvriendelijk. Gijs ging mee om dat ding te kopen en dat alleen was al groot feest want hij gaat graag naar de plaatselijke Jumper.
Met een beste lading hondensnoepjes gingen we vervolgens oefenen en binnen no time had hij door wat de bedoeling was. En toen konden we naar buiten! Maar dat was gek; hij kon niet meer bij stukjes brood! Hij heeft het echt geprobeerd maar het lukte niet. Wél kon en kan hij nu gewoon zijn gang gaan, zonder dat er op hem gemopperd wordt omdat hij weer eens iets ‘lekkers’ niet kon weerstaan.
De neus met Gijs eronder
Het ziet er wel een beetje raar uit, zo’n ding op zijn hoofd. Met name kinderen vragen waarom hij dat heeft. Het was even wennen voor hem, maar aangezien hij altijd een snoepje in de neus krijgt en een snoepje als hij weer afgaat, vindt hij het niet erg. Hij probeert hem ook niet meer af te krijgen. Het voordeel van zo’n korfje is dat hij gewoon kan hijgen en drinken (allebei al uitgetest). En de wandelingen zijn zoveel meer ontspannen nu!
Mantingerveld; normaal was dat schapenpoep eten.
Ik vind het dus een aanrader; het is veiliger voor hem en meer ontspannen voor ons allemaal. Het is natuurlijk wel van belang dat je het je hond op een goede manier aanleert, zodat een neus iets leuks is. Ik merk dat Gijs nu ook niet meer omkijkt naar stokjes of beukennootjes. Misschien (hopelijk!!) leert hij dit gedrag zo af en kan hij over een tijdje zonder neus aan de wandel!
Oh, overigens hébben we al van alles geprobeerd met speeltjes en beloningen, maar dat werkte helaas niet. Als uiterste redmiddel is dit dus ingezet.