Het mooie weer is er weer (en de hooikoorts ook maar dat is een ander verhaal) en dus is het tijd om weer te fietsen!!
Het is grappig want Gijs en Mara hebben dan feilloos door dat ze mee mogen en zijn dan enorm enthousiast. Het heeft nog best wat voeten in aarde om ze allebei op hun eigen plek te krijgen en soms wou ik dat ik een fiets had met een standaard waarbij je fiets rechtop blijft staan. Eerst allebei een tuigje aan. Dan Mara mee in de tuin en alvast in het mandje. Fiets dan voor het huis en dan een enthousiaste Gijs uit de gang plukken en in z’n mandje zetten en dan de koepel dicht waarbij alle onderdelen van Gijs binnensmands moeten zijn. En als ik dan op stap en we op weg gaan zit Gijs achter me te piepen.
Een paar dagen geleden gingen we weer samen op stap. Eerst richting Pesse, door het bos. Onderweg hadden we veel bekijks. Mara zit als een koningin op haar troon om zich heen te kijken. Gijs drukt zijn snuit door de koepel. Een paar plaatjes!
We doen altijd ergens een pauze, deels omdat Gijs als hyperactieve hond in die mand zit en altijd vreselijk nodig moet plassen van alle spanning en sensatie. Ook als hij daarvoor nog uit is geweest. En deels omdat ze dan op andere plekken komen met onbekende geurtjes. En dat betekend extra snuffelen en daarna lekker moe!
Op zich fietst het niet heel erg relaxed. Gijs gaat vaak staan en zeker als hij van kant wisselt om te kijken kun je voelen dat zijn gewicht verplaatst. Mara gaat vaak in de mand staan en je kan met je stuur dus geen onverwachte bewegingen maken anders zwiept Mara door het mandje heen. Maar buiten dat fiets ik altijd met een dikke grijns op mijn gezicht rond. Mara zit zo schattig daar in dat mandje en ik geniet er gewoon oprecht van dat ik dat met hen kan doen en dat zij dat dan ook leuk vinden.
Naderhand zijn ze lekker moet van alle indrukken en liggen ze vervolgens heerlijk te slapen!
Nog meer fietsplaatjes van een andere keer fietsen:
De karavaan:
