The Big C
Long time no see. Ik was een beetje de insipratie kwijt denk ik. Oudjaarsdag was niet zo’n succes. We gingen naar het bos met de honden en ik stond regelmatig bij te komen want ik was niet zo lekker.
[Read more…]
Long time no see. Ik was een beetje de insipratie kwijt denk ik. Oudjaarsdag was niet zo’n succes. We gingen naar het bos met de honden en ik stond regelmatig bij te komen want ik was niet zo lekker.
[Read more…]
Vroeger was ik een Brinta kind. Brinta, warme melk, flink wat suiker en dat was mijn ontbijt. Van mijn vader geleerd. Ik kon dat perfect klaarmaken. Op mijn werk vroeger (verstandelijk gehandicapten zorg) waren bewoners die Brinta aten en personeel dat het imo echt zo verkeerd maakte: dik, klonterig, je kon er mee tegelen.
[Read more…] How long will I love you?
As long as stars are above you
And longer if I can
Mooi liedje, ook wel de vraag met onze Gijs.
Afgelopen weekend was er na twee jaar eindelijk weer een open dag bij Melief. Ik ging er heen met manlief en mijn camera. Het is eigenlijk wel de beste plek om foto’s te maken, vind ik. Perfecte modellen!!!
Melief is een sanctuary in Duitsland waar heel veel dieren uit nood hun voor altijd thuis gevonden hebben. Ik ‘ken’ ze vanaf 2013, toen ik daar voor het eerst naar de open dag kwam en sinds die tijd ben ik donateur. Daarvan kunnen ze er altijd meer gebruiken want ze zijn helemaal afhankelijk van donaties, dus indien je nog een goed doel wilt steunen, waar alles ook écht bij de dieren terecht komt; klik dan hier.
De vorige post was van mei en ik kan dus zowat wel weer een algehele update gaan schrijven, maar dat was ik nu niet van plan. Geen nieuws is goed nieuws zullen we maar zeggen.
Het gaat prima met Gijs en Mara, ze hebben de hitte tot nu toe goed doorstaan (lees; we bleven binnen en lagen te slapen).
Tja, ik ben nogal van de vlagen hè, dus is het zo al weer een hele tijd geleden dat ik hier wat schreef.
[Read more…]Jaren geleden deden Mara en ik, samen met Mariska en Kay, mee aan een dog survival. Een evenement met allemaal ‘echte honden mensen’ met hun sportieve border collies, tollers en ander groot volk. Mara was er de kleinste en we werden een beetje meewarig bekeken. Want zo’n klein hondje, die kan dat toch helemaal niet? Dat is toch zielig? Ze vonden het vooral heel zielig.
[Read more…]Vandaag stond er weer een bezoekje aan de dierenarts gepland. Dit jaar zijn we tot nu toe nog elke week bij de dierenarts geweest..
[Read more…]In november viel het ons op dat je wat vreemds op je oog had en dus gingen we naar de dierenarts en toen begon het gedruppel.
[Read more…]Vandaag stond er weer een bezoekje aan de dierenarts op de planning. En eerlijk gezegd zag ik er wel een beetje tegenop. Dingen als ‘tumor’ en ‘oog verwijderen’ zaten in mijn hoofd en ik ging er al zowat van uit dat ze zou zeggen dat hij morgen onder het mes zou moeten.
[Read more…]